Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Ochrona przed zwierzyną

Pączki i kora młodych drzewek stanowią źródło pokarmu zwierzyny leśnej. Sarny, daniele i jelenie najchętniej zgryzają małe dęby, buki, lipy oraz sosny, świerki i jodły. W celu ograniczenia szkód nadleśnictwo stosuje chemiczne i mechaniczne sposoby zabezpieczania upraw i młodników. Najskuteczniejszym sposobem ochrony przed zgryzaniem jest grodzenie upraw. Chemiczne zabezpieczanie polega na smarowaniu repelentami (środkami odstraszającymi) pączków wierzchołkowych drzewek. W okresie zimowym jeleniowate obdzierają zębami korę z drzew (spałowanie). Ochronę przed spałowaniem wykonuje się z zastosowaniem repelentów, plastikowych osłonek lub palików. W celu zwiększenia ilości żeru włóknistego dla jeleniowatych w okresie niedoborów pokarmowych, przy jednoczesnym zmniejszeniu presji na żywe drzewka, wykładane są drzewa sosnowe do zgryzania.

Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Zrywka drewna

Zrywka drewna

Zrywka drewna to transport drewna z miejsca pozyskania do miejsca składowania, załadunku lub wstępnej obróbki. Jest to pierwsza faza transportu drewna, najtrudniejsza i najkosztowniejsza. Ze względu na rodzaj użytego sprzętu zrywkowego zrywkę dzielimy na ręczną, konną, grawitacyjną (przy użyciu ryz lub ślizgów), mechaniczną wykonywaną ciągnikami rolniczymi lub ciągnikami specjalistycznymi - skidderami i forwarderami oraz zrywką wykonywaną wciągarkami, kolejkami linowymi. Ze względu na sposób transportowania drewna zrywkę dzieli się na wleczoną (na całej długości drewno styka się z glebą), półpodwieszoną (jeden koniec sztuk jest podwieszony a drugi jest ciągnięty po ziemi), podwieszoną (drewno nie styka się z glebą), nasiębierną (drewno jest załadowane na ciągnik zrywkowy).